pojęcia uzupełniające: epifora - figura stylistyczna polegająca na powtarzaniu tych samysch słów na końcu wersu lub zdania. franciszkanizm - postawa światopoglądowa wyrażająca się ufną miłością do Boga, ludzi i świata przyrody, podjęciem dobrowolnego ubóstwa i głeboką pokorą. Teledysk do utworu "DOBRY DZIEŃ" Arki Noego z płyty "PETARDA" (2014).Posłuchaj całej playlisty "PETARDA" http://bit.ly/1EIG3iqZobacz inne teledyski Arki Noeg Dzieje Noego. Potop Ukaranie ludzkości za grzechy Bóg, widząc, jak ludzie grzeszą, bardzo się zasmucił i żałował, że ich stworzył. Postanowił zesłać na ziemię potop, a ocalić tylko Noego i jego rodzinę. Biblia nie mówi dokładnie jak długo Noe budował arkę. Pierwsza wzmianka na temat Noego pojawia się w 1 Księdze Mojżeszowej 5.32, ma wtedy 500 lat. Gdy Noe wchodzi do arki, ma 600 lat. Kwestia jak długo była budowana arka zależne byłoby od tego ile czasu minęło pomiędzy fragmentem z 1 Księgi Mojżeszowej 5.32 a momentem w którym Najwyższe kierownictwo Rosji ma plan ewakuacji z kraju w przypadku klęski w wojnie z Ukrainą. Prace nad koncepcją pod nieoficjalną nazwą „Arka Noego” mają trwać od wiosny. Fundacja Arka Noego od 8 lat prowadzi w Panewnikach przy ulicy Gromadzkiej 59 Niepubliczną Specjalną Szkołę Podstawową. Łącznie w 11 klasach uczy się 40 uczniów z niepełnosprawnością . Streszczenie W biblijnej „Księdze Rodzaju” znajduje się opis potopu. Spowodowany był on zepsuciem moralnym ludzkości. Bóg niezadowolony był z tego, że człowiek stał się istotą cielesną. Mężczyźni brali sobie za żony kobiety piękne. Nie patrzyli więc na piękno duchowe. Bóg postanowił zatem zagładę, bo smuciło go to, że stworzył człowieka. Postanawia więc zgładzić wszystkie żyjące istoty, które stworzył. Bóg jedynie Noego otaczał życzliwością. Był on bowiem bojaźliwy i wierny, dzięki czemu wyróżniał się na tle innych ludzi. Miał także trzech synów: Sema, Chama i Jafeta. Noe otrzymał informacje od Boga, że pragnie położyć kres istnieniu. Zalecił mu także, aby skonstruował arkę: długość trzysta łokci, szerokość pięćdziesiąt i wysokość trzydzieści. Bóg postanowił sprowadzić potop, jedynie z Noe zawarł przymierze. Zalecił, by wszedł do arki wraz z synami, żoną i żonami synów oraz by zabrał po parze samic i samców ze wszystkich gatunków zwierząt. Potop miał nastąpić za 7 dni poprzez spuszczenie deszczu, który będzie padał 40 dni i 40 nocy. Gdy nastał potop, Noe miał sześćset lat. Wykonał wszystko według zaleceń Pana i ocalał przed potopem on oraz wszystkie istoty, które znajdowały się na arce. Tak Bóg zniszczył wszystkich żyjących oprócz Noego i tych, co byli z nim na arce. Po tym, jak wody opadły, Noe wysłał gołębicę, by przyniosła gałązkę oliwną, co dało mu pewność, że opadły one wystarczająco. Interpretacja Tak więc ten fragment Biblii porusza problem winy ludzkiej i kary Boskiej. Ludzie zostali ukarani za swe grzechy. Jednakże Bóg pokazuje także własne miłosierdzie, gdyż nie skazał na śmierć wszystkich ludzi. Noe okazuje się człowiekiem zbyt prawym, by poznać smak śmierci, na którą nie zasłużył. Od śmierci ratuje go zawarte z Bogiem przymierze. Zatem ten fragment Biblii nie porusza wyłączenie problemu kary za grzechy, ale także nagrody za wierne i uczciwe życie. Dzięki przymierzu Bóg pragnie doprowadzić do jedności z człowiekiem. Jednocześnie stanowi ono symbol ocalenia od zagłady, natomiast arka to miejsce, gdzie ocalenie zostało dokonane. Jest to zatem opowieść o tym, że nic nie umknie uwadze Boskiej i dobro zostanie nagrodzone, a zło ukarane. Rozwiń więcej Śmierć mamy, Annette opiekunką braciszka. - 1, Wypadek Daniego i rozpacz Luciena. - 2, Ucieczka ze szkoły. - 3, Spotkanie człowieka z gór. - 4, Arka Noego dla Daniego. - 5, Zniszczenie konika Luciena. - 6, Szkolny konkurs. - 7, Wyrzuty sumienia, otwarcie serce Jezusowi i wybaczenie. - 8, Wyznanie prawdy o koniku. - 9, Zasłużona nagroda dla Luciena. - 10, Przez śniegi do dr Giveta. - 11, Dani zupełnie wyleczony. - 12, Ranking Ta tablica wyników jest obecnie prywatna. Kliknij przycisk Udostępnij, aby ją upublicznić. Ta tablica wyników została wyłączona przez właściciela zasobu. Ta tablica wyników została wyłączona, ponieważ Twoje opcje różnią się od opcji właściciela zasobu. Wymagane logowanie Opcje Zmień szablon Materiały interaktywne Więcej formatów pojawi się w czasie gry w ćwiczenie. Streszczenie Akcja powieści „Dziecko Noego” toczy się w okupowanej Belgii podczas wojny i faszystowskich represji. Poznajemy Josepha – siedmioletniego chłopca o żydowskim pochodzeniu. W trosce o jego bezpieczeństwo rodzice oddają go na wychowanie i pod opiekę szlacheckiej rodziny państwa de Sully. Z czasem jednak wzrasta liczba niemieckich kontroli, które czynione są po to, by odnaleźć ukrywających się Żydów. Chcąc ochronić przed nimi Josepha, rodzice umieszczają go w sierocińcu, gdzie chłopiec trafia pod opiekę księdza Ponsa. Otrzymuje też nowe papiery, w tym zyskuje nowe nazwisko i całkowicie inną historie pochodzenia. Wszystko po to, aby zapewnić mu lepszą ochronę. W nowym otoczeniu Joseph czuje się opuszczony i bardzo brakuje mu rodziców. Ratunkiem w tej samotności okazuje się poznanie innego chłopca o imieniu Rudi. Rudi jest również Żydem z tym, że jego tożsamość jest starannie przez wszystkich ukrywana. Choć dzieci nie przyznawały się do swoich korzeni, bo było to zabronione, Joseph i tak odgadł, że Rudi jest Żydem. Wspólne pochodzenie bardzo ich do siebie zbliżyło – to właśnie z Rudim Joseph najchętniej się bawił i to Rudi był w domu dziecka jego najbliższym przyjacielem. Ojciec Pons starał się dobrze opiekować podopiecznymi i udzielać im wsparcia duchowego. Między nim a dziećmi z sierocińca zrodziła się niezwykle cenna i silna więź. Za sprawą ojca Ponsa bohaterowie potrafili docenić swoje pochodzenie. W jakiś czas potem Joseph zauważa dziwne zachowanie ojca Ponsa, który często wymyka się gdzieś ukradkiem. Postanawia to sprawdzić. Okazuje się, że jego opiekun jest kolekcjonerem i zbiera rozmaite pisma, księgi i kroniki żydowskie. Chce w ten sposób ocalić przed zapomnieniem to co stanowi podstawę jego korzeni, a mianowicie żydowską tradycję i kulturę, a także prawdę o narodzie zakłamywaną tak okrutnie przez brutalną wojnę. Ma nadzieję, że uda mu się przekazać tę prawdę następnym pokoleniom i dać jej drugie życie w ich sercach. Niestety sytuacja ojca Ponsa jest coraz trudniejsza, gdyż wzmagają się niemieckie represje, a kontrole w sierocińcu zdarzają się teraz coraz częściej. Dochodzi w końcu do tego, że niemieccy żołnierze wkraczają do sierocińca i pod zarzutem ukrywania Żydów, nakazują ojcu Ponsowi ich wydanie. Ksiądz robi wszystko, by ich ocalić i prosi o jeszcze jeden dzień zwłoki pod pretekstem, że potrzebuje go na przygotowania. W rzeczywistości czas ten wykorzystuje na przygotowanie ucieczki i w ten sposób ratuje Josepha i inne żydowskie dzieci. Minęło wiele lat. Joseph już jako dorosły człowiek postanowił kontynuować pasję ojca Ponsa i sam został kolekcjonerem zbierającym pamiątki mówiące o jego pochodzeniu. Był niczym Noe, który ratował na Arce zwierzęta – Joseph tak jak on pragnął ocalić w sercach swych rodaków niezwykle cenne poczucie przynależności do swego narodu, do jego tradycji i kultury. Prawdę o swym narodzie chciał, tak jak ojciec Pons, przekazać kolejnym pokoleniom, które dowiadując się o swych korzeniach, będą potrafiły je doceniać i być z nich dumni, a także za wszelką cenę ich bronić. Joseph czuł, że na jego barkach spoczywa wielkie zadanie i wielka odpowiedzialność, ale bynajmniej nie chciał przed nimi uciekać. Problematyka „Dziecko Noego” to wzruszająca historia pięknej przyjaźni między Josephem – siedmioletnim chłopcem żydowskiego pochodzenia – a ojcem Ponsem, czyli belgijskim księdzem prowadzącym sierociniec. Akcja osadzona jest w Belgii w czasach wojny i okupacji. Joseph zostaje rozdzielony z rodzicami, którzy chcą ochronić go przed reżimem nazistów. Dlatego trafia do „Żółtej Willi”, która okazuje się dla niego nie tylko domem, ale też biblijną Arką Noego. Tak jak Noe ma bowiem do wypełnienia ważną misję, polegającą na ocaleniu dla następnych pokoleń całego dorobku kulturowego i pamięci o narodzie, czyli wszystkiego tego, co świadczy o żydowskich korzeniach, a co w tak bestialski sposób usiłowała zniszczyć i podeptać okropna wojna. Jako pierwszy zadania tego podejmuje się ojciec Pons, który jest kolekcjonerem i zajmuje się zbieraniem rozmaitych ksiąg i pism żydowskich. Joseph podpatruje jego zajęcie i po latach, już będąc dorosłym człowiekiem, postanawia kontynuować jego wielkie dzieło. Dlatego też staje się tytułowym „dzieckiem Noego”. Powieść podejmuje istotną problematykę człowieczeństwa i przynależności narodowościowej, a także dumy ze swych korzeni i szacunku do własnej przeszłości. Wszystko to było bardzo trudne w czasach okrucieństwa i terroru, ale z drugiej strony walka o te wartości stanowiła podstawę ludzkiej godności i tożsamości. Świat ukazany w powieści poznajmy z perspektywy Josepha, który po latach opowiada swoją historię. Lata, które spędził pod opieką księdza Ponsa, były czasem, kiedy dojrzał i poznał siłę prawdziwej miłości, przyjaźni i wiary. To dzięki jego pomocy chłopiec przeżył i w końcu udało mu się powrócić do swoich rodziców. Powieść ukazuje też historie szeregu innych barwnych postaci, które uczestniczą w wojnie po obu stronach. Z jednej strony mamy pokrzywdzonych przez los, a także bohaterów zdolnych do wszystkiego, by walczyć o wolność. Z drugiej – bezwzględnych i okrutnych oprawców. Wśród tłumu gestapowców znalazła się postać współczującego ojca Ponsa gotowego na wszelkie poświęcenie, a nawet narażającego własne życie po to, by ocalić niczemu niewinne żydowskie dzieci. Książka jest głęboko wzruszająca, ale niesie też pewne przesłanie – pozwala zastanowić się nad własnym życiem i odnaleźć jego sens. Na przykładzie losów małego Josepha autor pokazuje nam ciężkie zmagania Żydów i ich nieustanną walkę o przetrwanie w czasach II wojny światowej. „Dziecko Noego” to podejmująca poważny problem smutna opowieść, która mówi o tolerancji, szacunku, zrozumieniu i cierpieniu, a także dobroci, miłości i zdolności poświęcenia się dla innych, czyli o tym wszystkim, o co walczyli ludzie w czasach straszliwej, nie szczędzącej nikogo wojny. Napisana pięknym, a zarazem prostym językiem przekazuje nam uniwersalne prawdy, dzięki którym autor uświadamia nam, że religia, wiara i miłość kształtują nasze postępowanie i są wyznacznikiem naszego człowieczeństwa. Rozwiń więcej

plan wydarzeń arka noego